Sadržaj
Marko Aurelije Karin
(oko 250. – 285. ne.)
Marko Aurelije Karin, stariji Karin sin, rođen je oko 250. godine. On i njegov brat Numerijan bili su uzdignuti na čin Cezara (mlađeg cara) 282. godine.
Kada je u decembru 282. godine ili januaru 283. godine Carus zajedno sa Numerijanom otišao u pohod prvo na Dunav, a zatim protiv Perzijanaca, Karin je ostavljen u Rimu da upravlja vladom zapada. U tu svrhu je Carinus postavljen za konzula kao kolegu svom ocu 1. januara 283. godine. U čast ponovnog osvajanja Mesopotamije svog oca, Carinus je podignut u rang Augusta i ko-cara.
Prilično je očigledno da je Carinus bio preferirani Carusov nasljednik. Posjedovao je onu nemilosrdnost i vojsku koju njegov brat Numerijan nije imao.
Kada je Karus umro kasnije 283. godine, a Numerijan je zauzeo položaj Augusta na istoku, nije bilo opozicije i vladavina zajedničkih careva je održana obećanje da će biti razumno mirna vladavina.
Vidi_takođe: Jason i Argonauti: Mit o zlatnom runuNumerijan je ubrzo pokrenuo korake za povratak u Rim, ali je umro u vrlo misterioznim okolnostima u Maloj Aziji (Turska) 284. godine.
Ovo bi su ostavili Karina kao jedinog vladara carstva, ali je pokojna Numerijanova vojska proglasila jednog od svojih oficira za cara, Dioklecijana.
Karinov ugled kao cara je među najgorim tiranima. Bio je kompetentan vladar iupravnik vlade, ali i on je bio opaki lični tiranin. Ženidbom i razvodom sakupio je listu od devet žena, od kojih se neke razveo jer su bile trudne. Osim toga, činilo se da je posebno volio afere sa ženama rimskih plemića.
Njegova okrutna i osvetoljubiva priroda dovela je do smrti mnogih nevinih muškaraca zbog lažnih optužbi. Čak je krenuo da upropasti one svoje bivše učenike u svojoj školi koji su mu se rugali, čak i beznačajnim zezanjem. Koliko je od ovih izjava istinito, teško je reći, jer je istorija uglavnom napisana na osnovu propagande njegovog neprijatelja Dioklecijana. Ali možda je pošteno reći da je Karin bio daleko od toga da bude uzor cara.
Dok je Dioklecijan ustao na istoku, Karin je pobjednički vodio kampanju protiv Germana i Britanaca (284. godine). Ali kada je čuo za Dioklecijanovu pobunu, nije mogao odmah da se obračuna s njim, jer je imao drugog izazivača njegove moći koji se pojavio u Marku Aureliju Julijanu, guverneru Venecije, koji se pobunio protiv njega.
Stvari su nejasne u vezi Julijana. Ili je predvodio pobunu, sa sedištem u svojoj provinciji u severnoj Italiji, ili je dizao pobunu na Dunavu. Nejasno je i mjesto njegove smrti. Ili je poražen početkom 285. godine u blizini Verone u sjevernoj Italiji, ili dalje na istok u Iliriku.
Sa ovim pretendentom maknutim s puta, Karin je sada mogaobaviti se Dioklecijanom. Krenuo je do Dunava gde su se kod Marguma dve snage konačno susrele.
Bila je to veoma teška bitka, ali se na kraju okrenula u Karinusovu korist.
Pobeda na vidiku, iznenada ga je ubio jedan od njegovih oficira, čiju je ženu zaveo.
Vidi_takođe: Atena: Boginja rata i domaPročitajte više:
Konstancije Klor
Rimski carevi
Rimske igre